25 Ağustos 2013 Pazar

Valiz



Bu sabah uyanıp, bir hafta önce aldığım valizlerin geldiğini görene kadar gerçekten bu evden gideceğimi hissetmemiştim. Sanırım büyümek böyle bir duygu, evden ayrılıyorum. Ne garip. Bu evin, bu odanın her zaman bana ait olacağını düşünmüştüm. Ama şimdi o kapıdan çıkıp gittiğimde bir daha asla eskisi kadar benim olmayacakmış gibi hissediyorum. Üniversiteye gidiyorum; yeni bir hayat beni bekliyor, yeni bir şehir, yeni insanlar ve yeni şarkılar.

Yarının ne getireceğini bilmemek harika bir duygu her zaman geçmişi unutup umutla bağlanacak bir şeylere sahip olabiliyoruz böylelikle. Şu an en büyük tesellim, geleceğe beslediğim büyük umutlar. Ben valizlerimi yerleştirirken fonda Fredrika Stahl çalıyor, sakinleşiyorum. Mutlu olacağıma inanıyorum.

Tanrım, lütfen mutlu olmama izin ver.

Bana yeni hayatım için başarılar dileyin, buna ihtiyacım olacak.

b-

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder